Leszek Błażyński


Leszek Błażyński, urodzony 5 marca 1949 roku w Ełku, był uznawanym bokserem, specjalizującym się w kategorii muszej. Jego życie zakończyło się tragicznie 6 sierpnia 1992 roku w Katowicach.

Oprócz kariery sportowej, Błażyński był również mechanikiem, co pokazuje jego wszechstronność i zaangażowanie w różne dziedziny życia.

Życiorys

Leszek Błażyński był dwukrotnym brązowym medalistą olimpijskim, zdobywając medale na igrzyskach w Monachium w 1972 roku oraz Montrealu w 1976. A jego osiągnięcia sportowe obejmują również tytuł Mistrza Europy z Halle w 1977 roku, a także tytuł wicemistrza zdobyty w Madrycie w 1971 roku. Błażyński brał udział w Mistrzostwach Europy w Belgradzie w 1973, a także Mistrzostwach Świata w 1978 roku w wadze koguciej.

Ponadto, był dwukrotnym Mistrzem Polski, zdobywając tytuły w 1971 i 1973 roku oraz trzykrotnym wicemistrzem: w 1969 roku (waga papierowa), a także w 1972 i 1980 roku. W sumie reprezentował kraj w 11 meczach międzypaństwowych.

Błażyński był zawodnikiem takich klubów jak Mazur Ełk (w latach 1964–1969), BBTS Włókniarz Bielsko-Biała (1969–1974) oraz Szombierek Bytom (1976–1983). Ze swojej kariery zgromadził imponujące statystyki, stoczył 317 walk, z czego 282 to zwycięstwa, 4 walki skończyły się remisem, a 31 zakończyło się porażką.

Za swoje wybitne osiągnięcia sportowe został uhonorowany licznymi odznaczeniami, w tym Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Otrzymał także Złoty Krzyż Zasługi w 1972 roku i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski w 1976 roku.

Po zakończeniu kariery zawodniczej, podjął pracę jako trener bokserski. Dodatkowo jego zainteresowania obejmowały dziennikarstwo, a nawet występy w kabarecie, gdzie współpracował z Władysławem Komarem. Ponadto, wystąpił w telewizji jako wokalista jazzowy. Mieszkał w katowickim Kokocińcu.

Życie Leszka Błażyńskiego zakończyło się tragicznie 6 sierpnia 1992 roku w Katowicach, gdzie popełnił samobójstwo z powodu ciężkiej depresji, która była wynikiem niedawnej śmierci jego żony. Został pochowany 11 sierpnia tego samego roku na Centralnym Cmentarzu Komunalnym w Katowicach przy ulicy Murckowskiej.

Upamiętnienie

W 1995 roku zadebiutował film dokumentalny zatytułowany Przez nokaut, w reżyserii Macieja Pieprzycy, który szczegółowo przedstawia życie Leszka Błażyńskiego.

Od 2006 roku odbywa się w Bytomiu coroczne wydarzenie znane jako Memoriał Leszka Błażyńskiego. Pierwotnie turniej bokserski miał miejsce w Szkole Podstawowej nr 38, znajdującej się w Suchej Górze. Z czasem zmienił lokalizację na bytomską Halę na Skarpie, a od 2014 roku pięściarze rywalizują w Teatrze Rozbark.

Uroczystość odsłonięcia tablicy upamiętniającej Leszka Błażyńskiego miała miejsce 15 grudnia 2021 roku. Tablica została umieszczona w zabytkowej sali sportowej, znanej również jako hala bokserska, w Ełku przy ulicy Armii Krajowej 16, gdzie Leszek Błażyński niegdyś trenował.

Przypisy

  1. Michał Bulsa: Kokociniec – Historia. kokociniec.pl. [dostęp 04.12.2023 r.]
  2. Na tę chwilę czekaliśmy trzy lata. radio5.com.pl. [dostęp 10.02.2023 r.]
  3. Memoriał Leszka Błażyńskiego. To będzie bitwa talentów [online], Dziennik Sport, 23.11.2019 r. [dostęp 14.11.2020 r.]
  4. Mija 20 lat od śmierci Leszka Błażyńskiego [online], Onet Sport, 05.08.2012 r. [dostęp 19.01.2021 r.]
  5. a b Leszek Błażyński [online], Polski Komitet Olimpijski [dostęp 19.01.2021 r.]
  6. Odznaczenia dla olimpijczyków. „Nowiny”. Nr 264, s. 2, 23.09.1972 r.

Oceń: Leszek Błażyński

Średnia ocena:4.54 Liczba ocen:7