Janusz Popko (lekarz)

---

Droga naukowa i specjalizacja

W trakcie swojej edukacji, Janusz Popko, pełnił rolę starosty roku, co pokazuje jego aktywne podejście do studiów. Już od drugiego roku uczestniczył w działalności koła naukowego przy Zakładzie Fizyki Lekarskiej AMB. Jego badania skupiały się na wykorzystaniu pierwiastków radioaktywnych, a wyniki prac były prezentowane na studenckich konferencjach oraz zjazdach międzynarodowych, co podkreśla jego zaangażowanie w rozwój naukowy.

W czasie tych prac, Janusz Popko przygotowywał materiały doświadczalne do późniejszej rozprawy doktorskiej. W 1977 roku obronił pracę pt. „Biofizyczny opis wymiany jonów Na⁺ i K⁺ w chrząstce wzrostowej”, co zaowocowało nadaniem mu stopnia doktora nauk medycznych. Rok później, w 1978, zdał egzamin specjalizacyjny na pierwszy stopień w zakresie chirurgii urazowo-ortopedycznej, a swoją wiedzę i umiejętności potwierdził też na drugim stopniu specjalizacji w 1981.

W dalszym toku swojej kariery, Janusz Popko ukał kursy specjalistyczne, m.in. w zakresie ultrasonografii dziecięcego stawu biodrowego w Austrii w 1989 roku, oraz w renomowanych ośrodkach ortopedycznych w Chicago w 1999 roku. Dodatkowo, w 2000 roku uczestniczył w kursie dotyczących ultrasonografii narządu ruchu w Niemczech.

Na podstawie swojej dysertacji „Zmiany zwyrodnieniowe chrząstki stawowej”, w 1992 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego w zakresie medycyny, specjalizując się w ortopedii i traumatologii. Tytuł profesora nauk medycznych otrzymał w 2006 roku, co stanowi zwieńczenie jego kariery akademickiej oraz zawodowej.

Zatrudnienie

Po ukończeniu studiów medycznych i uzyskaniu dyplomu w 1975 roku, Janusz Popko rozpoczął swoją karierę zawodową, zostając zatrudnionym w Klinice Ortopedii i Traumatologii AMB, znajdującej się w Państwowym Szpitalu Klinicznym – PSK (dzisiejszy Uniwersytecki Szpital Kliniczny – USK) w Białymstoku. Tam pracował nieprzerwanie aż do 1989 roku.

W roku 1989, po zakończeniu pracy w PSK, rektor AMB powierzył mu nowe wyzwanie. Janusz Popko został skierowany do Kliniki Chirurgii Dziecięcej AMB, która mieści się w Dziecięcym Szpitalu Klinicznym – DSK, obecnie znanym jako Uniwersytecki Dziecięcy Szpital Kliniczny – UDSK w Białymstoku. Jego zadaniem było zorganizowanie kliniki ortopedii dziecięcej, co z pewnością stanowiło istotny krok w jego karierze.

W latach 2000–2018 pełnił funkcję kierownika Kliniki Ortopedii i Traumatologii Dziecięcej, którą sam stworzył w DSK/UDSK. Poza tym, w latach 1999–2002 Janusz Popko był prodziekanem Wydziału Lekarskiego z Oddziałem Stomatologii AMB, który obecnie nazywa się Wydziałem Lekarskim z Oddziałem Stomatologii i Oddziałem Nauczania w Języku Angielskim UMB.

Dodatkowo, w okresie od 2015 do 2019 roku, pracował w Państwowej Wyższej Szkole Informatyki i Przedsiębiorczości w Łomży, gdzie angażował się w działalność naukową na Wydziale Nauk o Zdrowiu. Od 2019 roku regularnie prowadzi wykłady z zakresu ortopedii i traumatologii dla studentów kierunku ratownictwo medyczne w Wyższej Szkole Medycznej w Białymstoku.

Praca naukowa, dydaktyczna, publikacje

Profesor Janusz Popko zdobył uznanie w świecie nauki dzięki licznych osiągnięciom, które zrealizował we współpracy z teoretycznymi zakładami biofizyki oraz biochemii swojej uczelni. Jego prace naukowe zostały opublikowane w renomowanych czasopismach zagranicznych, w tym na liście filadelfijskiej. W badaniach tych szczegółowo omówione są zmiany biochemiczne w płynie stawowym występujące w różnych schorzeniach zapalnych, a także związki między stężeniem witaminy D₃ i K₂ a występowaniem niskoenergetycznych złamań u dzieci.

Wszystkie te realizacje sprawiły, że temat biochemii płynu stawowego zyskał na znaczeniu, a profesor Popko zredagował rozdział w podręczniku „Rheumatoid Arthritis – etiology, consequences and co-morbidities” pod redakcją Andrew B. Lemmeya, wydanym przez INTECH w 2011 roku.

Od wielu lat profesor Popko był także związany z Politechniką Białostocką, gdzie jego zaangażowanie w działalność naukową i dydaktyczną przyczyniło się do wielu sukcesów. Dzięki jego wysiłkom w 1997 roku udało się utworzyć w Polsce pierwszą specjalność inżynierską, mającą na celu kształcenie specjalistów w dziedzinie protetyki i ortotyki.

W ramach współpracy z zespołem technicznym, powstał innowacyjny gwóźdź teleskopowy, który otworzył nowe możliwości w leczeniu złamań oraz deformacji kości długich, szczególnie w przypadkach wrodzonej łamliwości kości. Ponadto, professor Popko jest organizatorem bezpłatnego programu profilaktyki dysplazji stawu biodrowego, który ma na celu objęcie każdego noworodka z regionu północno-wschodniego w 1. i 3. miesiącu życia.

W dziedzinie kształcenia zawodowego wykazał się jako kierownik specjalizacji w zakresie chirurgii urazowo-ortopedycznej, prowadząc grupę 6 lekarzy. Jako promotor, wspierał rozwój kariery 7 doktorów, a także pełnił rolę recenzenta w wielu pracach naukowych, w tym 4 przewodów na tytuł profesora oraz 3 prac habilitacyjnych i 8 doktoratów.

Profesor Popko jest autorem oraz współautorem wielu publikacji, łącznie z 204 pracami naukowymi, które obejmują też podręczniki i rozdziały w podręcznikach przeznaczonych dla studentów medycyny, wśród których znajdują się:

• Ortopedia i traumatologia, PZWL, 2008,
• Badanie fizykalne w praktyce pielęgniarek i położnych, CZELEJ, Lublin, 2008,
• Inżynieria ortopedyczna i rehabilitacyjna, Politechnika Białostocka, 2008.

Towarzystwa naukowe

Janusz Popko, jako wybitny lekarz, wspiera rozwój nauki i medycyny poprzez aktywność w różnych organizacjach. Jego działalność to przykład zaangażowania w tworzenie i rozwijanie stowarzyszeń, które mają na celu poprawę jakości opieki zdrowotnej.

• Polskie Towarzystwo Ortopedyczne i Traumatologiczne,
• Członek Komisji Inżynierii Rehabilitacyjnej PAN (2003-2007),
• Prezes Oddziału Podlaskiego PTOiTr (2006-2010),
• Polskie Towarzystwo Ortopedii Dziecięcej,
• Katolickie Stowarzyszenie Lekarzy Polskich.

Działalność społeczna

Janusz Popko, jako lekarz o znaczącym wkładzie w rozwój medycyny, ma na swoim koncie wiele istotnych osiągnięć w zakresie działalności społecznej. Jego aktywność obejmuje różnorodne wydarzenia, które znacząco wpłynęły na środowisko medyczne.

• współorganizator IV Sympozjum naukowo-szkoleniowych Sekcji Osteoartrologii PTL (1991),
• sympozja Inżynieria Ortopedyczna i Protetyczna – współpraca z Politechniką Białostocką (1997, 1999),
• organizator XVIII Sympozjum Sekcji Ortopedii Dziecięcej PTOiTr. (2008),
• współorganizator międzynarodowego sympozjum Glycomarkers for Disease, Wierzba (2010),
• współorganizator XXVIII Sympozjum Sekcji Ortopedii Dziecięcej PTOiTr. (2018),
• organizator zjazdów absolwentów AMB rocznik 1975.

Każde z tych wydarzeń stanowi dowód zaangażowania Janusza Popko w rozwój wiedzy i umiejętności w różnych dziedzinach ortopedii oraz w budowanie relacji między specjalistami z tej branży.

Odznaczenia i nagrody

Janusz Popko, jako lekarz, zdobył szereg prestiżowych wyróżnień, które świadczą o jego zaangażowaniu i wybitnych osiągnięciach w dziedzinie medycyny. Oto niektóre z najważniejszych nagród i odznaczeń, które otrzymał:

• Złoty Krzyż Zasługi w roku 2000,
• Zespołowa Nagroda Rektora AMB/UMB za zdobycie osiągnięć naukowych, przyznawana siedmiokrotnie w latach 1984-2012,
• Indywidualna Nagroda Rektora AMB/UMB II za osiągnięcia dydaktyczne w latach 2000, 2009 oraz 2012,
• Nagroda Rektora UMB za całokształt dorobku naukowego, dydaktycznego oraz organizacyjnego w roku 2017,
• Medal prof. Ignacego Wośki za istotny wpływ na rozwój ortopedii dziecięcej.

Życie prywatne

Janusz Popko jest szczęśliwie żonaty, a z małżeństwa ma dwie córki: Joannę oraz Mariolę. Dodatkowo, jest dumnym dziadkiem jednej wnuczki, Zosi.

Poza swoją pracą zawodową, jego zainteresowania obejmują podróże, które dają mu możliwość odkrywania nowych miejsc, oraz myślistwo, które stanowi dla niego pasjonującą formę spędzania wolnego czasu.

---

Oceń: Janusz Popko (lekarz)

---